Georges Pompidou
Georges Pompidou hag ar brezhoneg[kemmañ]
Ma laka youll ar C’hallaoued ac’hanon da brezidant ar Republik, e roin da zifenn an hengounioù ha sevenadurioù rannvroel harp ar galloudoù publik. […] Auvergnat on, ha dre se Okitanat, neuze ez on santet diouzh ar bec’hadennoù graet evit saveteiñ hengounioù ha sevenadurioù hor rannvroioù ha broioù.
Si la volonté des Français me porte à la présidence de la République, je ferai en sorte que cette défense des traditions et cultures régionales bénéficie d'un réel appui des pouvoirs publics. […] Auvergnat, donc Occitan, je suis particulièrement sensible à tous les efforts qui sont consentis pour sauvegarder les traditions linguistiques et culturelles de nos provinces et pays.[1]
10 a viz Mezheven 1969 : Respont an danvez prezidant gall Pompidou da c’houlenn « Défense et promotion des langues de France » a-du gant ar yezhoù rannvroel.
N’ez eus plas ebet evit ar yezhoù rannvroel en ur vro C’hall tonket da verkañ Europa gant he siell.
Il n'y a pas de place pour les langues régionales dans une France destinée à marquer l’Europe de son sceau[2].
14 a viz Ebrel 1972 : disklêriadenn Georges Pompidou e Sarres-Union er Bas-Rhin.
Daveoù[kemmañ]
- ↑ (fr) « Memorandum sur la situation de la langue bretonne en 1971 », Emgleo Breizh.
- ↑ (fr) Le droit à la parole, Noël Lainé, 1992 — Lenn en-linenn.